Ξεκίνησα από το κέντρο της Αθήνας με προσδοκίες πρέπει να πω γιατί είχα ακούσει πολλά καλά λόγια για το Steak Alive, ειδικά από άτομα που εμπιστεύομαι την γεύση τους . Βράδυ Τετάρτης και μπαίνοντας στο εστιατόριο είδα ότι είχε ήδη αρκετό κόσμο, γεγονός που όσο να ΄ναι σε προδιαθέτει θετικά. Ειδικά , αν σκεφτείς ότι είσαι στα μέσα της εβδομάδας και η επόμενη μέρα είναι εργάσιμη. Παρατηρώ τον χώρο και βλέπω ότι όλα είναι σχεδιασμένα και τοποθετημένα με μεγάλη προσοχή που αναδεικνύει τον Αρτ-Ντεκό σχεδιασμό του. Είμαστε άλλωστε σε ένα ιστορικό κτίσμα της περιοχής του Κορυδαλλού, το αρχοντικό Γεράκη.
Η επιλογή από τον κατάλογο είναι δύσκολη μιας και όλα φαίνονται πολύ νόστιμα και κατά την γνώμη μου σε λογικές τιμές για την ποιότητα που προσφέρεται. Ξεκινήσαμε το γεύμα μας με την σούπα ημέρας, μια βελουτέ πατάτας με τραγανό προσούτο, λάδι τρούφας και κρουτόν. Πολύ νόστιμη και χορταστική αν και κατά την άποψή μου τα κρουτόν ήταν περιττά. Στην συνέχεια, δοκιμάσαμε μια σαλάτα με πολλά πράσινα λαχανικά και ψητό μανούρι και μια “ανάποδη” μανιταρόπιτα, όπου τα μανιτάρια έβγαζαν μια απίστευτη γήινη νοστιμιά που ταίριαζε πολύ με την ελαφριά “σπιτική” σάλτσα τεριγιάκι στην οποία είχαν μαγειρευτεί.
Εννοείται πως δεν υπήρχε περίπτωση να μην δοκίμαζα το μοσχαρίσιο ταρτάρ, ένα πιάτο που ενώ το παραγγέλνω συχνά αλλά δεν είναι πάντα τόσο καλό όσο το περιμένω. Το ταρτάρ στο Steak Alive ήταν εξαιρετικό, από ότι κατάλαβα το κρέας κόβεται την ώρα της παραγγελίας με μικρά κομμάτια , γεγονός που διαφοροποιεί το Steak Alive από άλλα εστιατόρια που παρασκευάζουν το ταρτάρ χρησιμοποιώντας κιμά. Σύντομα , περάσαμε στα κυρίως πιάτα, slow-cooked πανσέτα με μαραθόσπορο, φινόκιο και κρεμμύδι με ένα εξαιρετικό gravy και το μοσχαρίσιο διάφραγμα το οποίο ήρθε ψημένο ακριβώς όπως μου αρέσει, medium rare.
Το χοιρινό έλιωνε στο στόμα και το πιάτο ήταν πολύ αρωματικό πραγματικά. Θέλω να παραδεχτώ εδώ ότι γενικά έιμαι πολύ περίεργη και δεν συμπαθώ το χοιρινό σαν κρέας, μερικές φορές μου μυρίζει και άλλες μου φαίνεται παραψημένο και στεγνό. Το συγκεκριμένο όμως ήταν ζουμερό, μαλακό κι πολύ αρωματικό και το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όσους αγαπούν το χοιρινό. Το διάφραγμα ήταν τέλεια ψημένο, γευστικό και με πλούσια κρεάτινη γεύση και σερβιρισμένο με δροσερή πράσινη σαλάτα και κρεμμύδι τουρσί. Το διάφραγμα ήταν το τελευταίο πιάτο που δοκιμασαμε και για μένα το πιο απολαυστικό από όλα.
Στο Steak Alive όμως το γεύμα τελειώνει όταν σερβιριστεί και το γλυκό.
Όπως και το μενού έτσι και τα επιδόρπια είναι αμερικάνιkης λογικής, μεγάλα σε ποσότητα και ιδιαιτέρως απολαυστικά. Highlight, το εναλλακτικό snickers cheesecake με κομματάκια σοκολατένιου κέικ για βάση και μια γενναία δόση από κρέμα cheesecake με φυστικοβούτυρο. Το άλλο επιδόρπιο, η μους σοκολάτας ήταν εξίσου νόστιμη και πλούσια σαν μερίδα αλλά για μένα το cheesecake έκλεβε την παράσταση.
Και τώρα η κρίσιμη ερώτηση, θα ξαναπήγαινα; Και βέβαια θα πήγαινα όχι μόνο μια αλλά πολλές φορές, για να δοκιμάσω και άλλα πιάτα αλλά και για να κάτσω σε ένα από τα τραπεζάκια του κήπου, τώρα που ανοίγει ο καιρός. το προτείνω ανεπιφύλακτα και σε όλους τους κρεατοφάγους γιατί πραγματικά η ομάδα του Steak Alive το έχει!
